Świadectwa energetyczne- wiadomości

Najistotniejsze zmiany w Dyrektywie EPBD

W Polsce jeszcze na dobre nie rozpoczęło się wdrażanie, a Komisja Europejska już zdążyła ogłosić propozycję nowelizacji Dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. Uwzględniając dotychczasowe doświadczenia, wzmocni skuteczność oddziaływania Dyrektywy i jej pozytywny wpływ na poprawę energooszczędności nowych i istniejących budynków.

Najistotniejsze propozycje zmian:

- ujednoznacznienie i uproszczenie tekstu Dyrektywy i przyjęcie formuły recastingu, a nie zmiany;

- wyeliminowanie limitu 1000 m² dla istniejących budynków, poddawanych znaczącej modernizacji, (wartościowo większej niż 25% wartości budynku (bez działki) lub obejmującej więcej niż 25% osłony budynku), które powinny być doprowadzone do współczesnych standardów energetycznych.

Kapitalny remont budynku podejmowany średnio raz na 25-40 lat jest najlepszą okazją do doprowadzenia go do aktualnego standardu energetycznego przy minimalnych dodatkowych nakładach i nie ma żadnego racjonalnego powodu, by takim wymaganiom poddane było zaledwie niecałe 30% modernizowanych budynków, właśnie tych największych, podczas gdy ponad 70 % potencjalnych oszczędności, jakie krają w sobie mniejsze budynki, pozostawało niewykorzystanych na kolejne 25-40 lat.

- wzmocnienie roli certyfikatów poprzez poprawę ich jakości i dzięki bezwzględnej powszechnej dostępności;

Temu celowi ma służyć obowiązkowy nadzór nad systemem certyfikacji przez kraje członkowskie, w ramach którego na losowo wybrane wydane certyfikaty, będą sprawdzane pod względem poprawności wykonania obliczeń.

Dla wybranych spośród nich sprawdzenie będzie polegało nie tylko na weryfikacji obliczeń, ale będzie również dotyczyło porównania danych przyjętych do obliczeń z rzeczywistymi. Pojawiła się również propozycja wpisania świadectw energetycznych na listę dokumentów niezbędnych do dokonania transakcji kupna – sprzedaży – wynajmu, Tak by stały się one nieodłącznym elementem w obrocie, a zawarta w nich informacja była równie dostępna jak informacja o emisji CO2 towarzysząca dokumentom samochodowym. Pojawia się nowy zapis, w praktyce nakazujący wdrożenie do krajowych przepisów sankcji za brak świadectwa.

Eksponowanie w widocznych, dostępnych miejscach świadectw energetycznych będzie dotyczyło większej niż obecnie, liczby budynków, tj takich o powierzchni większej niż 250 mkw., zajmowanych przez instytucje publiczne, ale również prywatnych, dostępnych większej liczbie użytkowników, które uzyskały certyfikat.

- wzmocnienie znaczenia kontroli systemów grzewczych i klimatyzacyjnych; Już obecnie istnieje obowiązek przeprowadzania inspekcji w określonych sytuacjach, jednak nie do końca jest jasne, co z nich ma wynikać. Teraz proponuje się obowiązkową ocenę i zalecenia, identyfikujące potencjalne oszczędności. Kraje członkowskie będą zobowiązane do nadzoru nad systemem kontroli poprzez m. Ii. sprawdzanie jakości dokonywanych inspekcji, raportów i ocen podobnie jak w przypadku świadectw energetycznych budynków

- określenie właściwych poziomów wymagań i wdrożenie planowania w zakresie osiągania celów w doprowadzaniu budynków nowych i istniejących do znacząco wyższych standardów energetycznych;

W ramach tego punktu przewiduje się, że do 31 grudnia 2010 Komisja przedstawi metodę obliczania optymalnego kosztowo poziomu wymagań energetycznych dla budynków (komponentów). Dzięki temu nie narzucając jednolitego poziomu wymagań, będzie można łatwo stwierdzić, na ile racjonalny jest poziom wymagań w określonym kraju i czy nie ponosi on strat na skutek politycznych zaniechań.

Kraje członkowskie będą zobowiązane od 2014 r do nieudzielania żadnych ulg i zachęt, gdy budowane lub remontowane budynki nie będą spełniać min wymagań energetycznych określonych zgodnie z przedstawioną wyżej metodą.

W połączeniu z mechanizmami esd – Dyrektywy w sprawie efektywności końcowego użytkowania energii i usług energetycznych, Kraje członkowskie będą zobowiązane do uwzględnienia w Narodowych Planach Poprawy Efektywności Energetycznej programów poprawy stanu energetycznego budynków ze szczególnym uwzględnieniem najbardziej energochłonnych. W odróżnieniu od powyższego, twardego planu, z którego są regularnie rozliczane, Kraje będą musiały opracować również „mapę drogową” pokazującą perspektywy ponoszenia standardu energetycznego nowowznoszonych budynków do aż osiągnięcia standardów domów: zerooenergetycznych, zeroemisyjnych, pasywnych. Wspólne definicje jw. zostaną przygotowane przez Komisję. Nakreślenie i opublikowanie takich planów sprzyja długoterminowemu planowaniu, zarówno po stronie dostawców rozwiązań na rzecz takiego budownictwa, jak i potencjalnych inwestorów, a to skutkuje lepszą dostępnością i niższymi cenami energooszczędnych rozwiązań.

Ocenia się, że przyjęcie zaproponowanych rozwiązań przyniesie wymierne oszczędności energii, przyczyni się do zmniejszenia emisji i jednocześnie poprawi warunki życia. Znowelizowana Dyrektywa ma szansę zostać przyjęta i przetransponowana do krajowych przepisów pod koniec 2010 roku, a zaproponowane w niej rozwiązania będą wprowadzane w życie sukcesywnie. Oby

Równolegle z recastingiem epbd, Komisja pracuje wraz z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym i Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju nad opracowaniem europejskiego systemu zachęt finansowych na rzecz zrównoważonej energii dla finansowania inwestycji w efektywność energetyczną, OZE i kogenerację.